دیده و دل

ز دست دیده و دل هر دو فریاد

 هرآن چه دیده بیند دل کند یاد

بسازم خنجری نیشش ز فولاد

زنم بر دیده تا دل گردد آزاد

باباطاهر عریان

ضرب المثل

پدرت اسب یدک داشت چه به من

پدرم باغ ونک داشت چه به تو

توی دهن خودنما و قمپزو رفتن.

برگرفته از کتاب قند و نمک، جعفر شهری

ایران من

میدان ساعت

تبریز

سحر مبین

خم زلف تو دام کفر و دین است

ز کارستان او یک شمه این است

جمالت معجز حسن است لیکن

حدیث غمزه‌ات سحر مبین است

ز چشم شوخ تو جان کی توان برد

که دایم با کمان اندر کمین است

بر آن چشم سیه صد آفرین باد

که در عاشق کشی سحرآفرین است

عجب علمیست علم هیئت عشق

که چرخ هشتمش هفتم زمین است

تو پنداری که بدگو رفت و جان برد

حسابش با کرام الکاتبین است

مشو حافظ ز کید زلفش ایمن

که دل برد و کنون دربند دین است

شعر معاصر

ایران من

مراحل آغازین ساخت خیابان پهلوی تهران

هتل هیلتون در دوردست خود نمایی می کند!

بوی جوی مولیان

بوی جوی مولیان آید همی 

                  یاد یار مهربان آید همی

ریگ آموی و درشتی راه او  

                  زیر پایم پرنیان آید همی

آب جیحون از نشاط روی دوست 

               نگ ما را تا میان آید همی

ای بخارا شاد باش و دیر زی   

              میر زی تو شادمان آید همی

میر ماه است و بخارا آسمان  

                 ماه سوی آسمان آید همی

میر سرو است و بخارا بوستان  

             سرو سوی بوستان آید همی

آفرین و مدح سود آید همی          

           گر به گنج اندر زیان آید همی

رودکی

مدیریت ایران باستان

استفاده از لوح گلی پیش از ایران در بین النهرین و عیلام رایج بود. هخامنشیان که این شیوه را مفید یافته بودند، آن را در نظام اداری و دیوانی خود به کار گرفتند. این لوح ها قرص های بیضی شکلی به اندازه کف دست از جنس خاک رس بودند که در زمان مورد نیاز سطح آنها صاف  و با خط میخی روی آن نوشته می شد. افراد مسوول با زدن مهر خود آن را تایید می کردند.

ادامه دارد...

برگرفته از مجله تدبیر شماره 198 آبان 1387

ایران من

لاهیجان

گیلان

حکایت

عابدی را حکایت کنند که شبی ده من طعام بخوردی و تا سحر ختمی در نماز بکردی صاحبدلی شنید و گفت اگر نیم نانی بخوردی و بخفتی بسیار ازین فاضل تر بودی.

سعدی شیرازی