غزل معاصر - علی داوودی

باید که لهجه کهنم را عوض کنم

این حرفِ مانده در دهنم را عوض کنم

 یک شمعِ تازه را بسرایم از آفتاب

شمع قدیم سوختنم را عوض کنم

 هرشب میان مقبره ها راه می روم

شاید هوای زیستنم را عوض کنم

 بردار شعر های مرا مرهمی بیار

بگذار وصله های تنم را عوض کنم

 من که هنوز خسته باران دیشبم

فرصت بده که پیرهنم را عوض کنم

علی داوودی